تعیین توزیع دز یک پلاک رادیواکتیو مورد کاربرد در درمان ملانومای چشمی با استفاده از روش مونته کارلو

مقدمه و هدف: براکی تراپی با پلاک چشمی حاوی دانه های رادیواکتیو ید 125، در درمان تومورهای بدخیم چشمی مانند ملانوما به کار برده می شود. تعدادی دانه رادیواکتیو درون پلاکی از جنس طلا که قسمتی از یک پوسته کروی است قرار می گیرد و سپس پلاک با توجه به محل قاعده تومور به صلبیه بخیه زده می شود. کاربرد این درمان، پوشش حجم تومور با دز حداقل85 گری است. هدف از انجام این تحقیق تعیین توزیع دز یک پلاک چشمی مدل coms به روش شبیه سازی مونته کارلو و با استفاده از کد mcnp4c بود. مواد و روش ها: این یک مطالعه نیمه تجربی است که در سال 1386 در دانشگاه علوم پزشکی اصفهان انجام شد. از شبیه سازی مونته کارلو، کد mcnp4c، برای محاسبه درصد دز عمقی و دز خارج از محور مرکزی(پروفایل دز) یک پلاک چشمی مدلcoms با قطر دهانه20 میلی متر حاوی 3 چشمه دانه ای ید 125 مدل 6711 در فانتوم آب استفاده شد. در این تحقیق، ساختمان پلاک با کمک کارت های هندسه و کارت های اطلاعاتی شبیه سازی گردید و محاسبه های توزیع دز پلاک شامل درصد دز عمقی و پروفایل دز، در فانتومی کروی با شعاع 12 میلی متر و حاوی آب انجام شد. نتایج حاصل از محاسبات کد mcnp4c با نتایج دزیمتری تجربی که به وسیله کناتسین و همکاران برای همین پلاک انجام شده است، مقایسه گردید. یافته ها: با توجه به نتایج درصد دز عمقی محاسبه شده پلاک coms با قطر دهانه 20 میلی متر، حاوی 3 چشمه دانه ای ید 125 مدل 6711، مشاهده گردید که افت دز این پلاک سریع رخ می دهد و یک عامل مهم در انتخاب پلاک جهت درمان توموری با ابعاد مشخص می باشد. در مورد نتایج درصد دز خارج از محور مرکزی پلاک(پروفایل دز) مشاهده گردید که یکنواختی دز در فواصل نزدیک به چشمه کمتراست و با فاصله گرفتن از پلاک این یکنواختی افزایش می یابد. نتیجه گیری: محاسبه های دز پلاک های براکی تراپی چشم می تواند در طراحی بهینه این پلاک ها در درمان تومورهایی با اندازه، شکل و موقعیت مختلف مفید باشد.